Teqeja e Melanit, një oazë e shpirtit në zemër të jugut!
E Enjte 27 Nëntor 2025, 20:08
Dritare.net
Në zemër të Shqipërisë së Jugut, fshati Nepravishtë po përjeton një transformim të heshtur por të fuqishëm, duke u kthyer nga një zonë e thjeshtë rurale në një destinacion të preferuar për turistët e huaj. Ky reportazh i DritareTV sjell dëshmitë e gjalla të banorëve që kanë zgjedhur të mos e braktisin vendin e tyre, por ta kthejnë atë në një oaz mikpritjeje dhe tradite. Historia nis me Gëzimin, një ish-traktorist, i cili në vitin 2019, i shtyrë nga fëmijët dhe një ndihmë nga Gjermania, vendosi të hapte bujtinën e parë. Sot, oborri i tij është plot me makina dhe turistë, kryesisht gjermanë, anglezë dhe spanjollë, të cilët vlerësojnë qetësinë dhe natyrën e paprekur.
Zemra e këtij agroturizmi është Landa, e cila me duart e saj përgatit ushqimet tradicionale që lënë mbresa të pashlyeshme te vizitorët. Nga byreku me lakra të egra te qollopita me kungull, kuzhina e saj është një testament i shijes shqiptare. Dita e saj nis herët me bagëtitë dhe përfundon duke u shërbyer turistëve mëngjesin "poshtë arave". Për Landën, emigrimi nuk është opsion. Ajo flet me krenari për fëmijët që kanë zgjedhur të qëndrojnë dhe të punojnë tokën e tyre, duke refuzuar të jenë punëtorë të tjerëve në dherat e huaja. "Të kënaqet shpirti kur punon në vendin tënd," thotë ajo, duke nënvizuar filozofinë se pa punë nuk arrihet asgjë.
Por Nepravishta nuk është vetëm ushqim dhe natyrë; ajo është edhe histori dhe spiritualitet. Pak më tutje, Teqeja e lashtë qëndron si një dëshmi e rezistencës ndaj kohës. Dervishi i teqesë, i cili shërben aty prej 24 vitesh, tregon për historinë e këtij objekti kulti të themeluar në vitin 1640 nga Baba Hasani. Ndërtesa aktuale, e ngritur në 1830, ka mbijetuar mrekullisht, madje edhe periudhës së komunizmit kur shërbente si repart ushtarak. E veçanta e kësaj teqeje nuk është vetëm arkitektura e paprekur, por edhe natyra përreth: qiparisat e mbjellë shekuj më parë formojnë nga lart emrin e Allahut, një detaj që mahnit çdo vizitor.
Megjithatë, jo gjithçka është rozë. Infrastruktura rrugore mbetet thembra e Akilit për këtë zonë me potencial të jashtëzakonshëm. Dervishi ankohet se rruga për në Teqe është "për të ardhur keq", duke vështirësuar aksesin për besimtarët dhe turistët. Pavarësisht kësaj vështirësie, dera e Teqesë mbetet e hapur për të gjithë, pa dallim feje, duke u kthyer në një simbol të harmonisë dhe mikpritjes që karakterizon këtë zonë të bekuar të Shqipërisë./dritare.net
