Si përpunohet dhe shpërndahet gjaku i dhuruar! Flet mjekja
E Premte 24 Tetor 2025, 19:07
Dritare.net
Në zemër të Qendrës Spitalore Universitare “Nënë Tereza”, Banka e Gjakut operon pa ndërprerje, 24 orë në ditë, në një mision jetik për të plotësuar nevojat e panumërta të pacientëve. E vendosur përkohësisht në ambientet e ish-urgjencës së pediatrisë, për shkak të dëmtimeve nga tërmeti në godinën e saj origjinale, kjo qendër mbetet pika më e madhe e grumbullimit të gjakut në Shqipëri, duke menaxhuar rreth 9,000 dhurime në vit.
Një nga aspektet më të spikatura të sistemit aktual është mbështetja e madhe te “dhurimet familjare”. Për pacientët që i nënshtrohen ndërhyrjeve kirurgjikale, është praktikisht detyrim që familjarët e tyre të dhurojnë gjak për të kompensuar njësitë e përdorura. Ky model, ndonëse efektiv për të mbuluar nevojat imediate, nxjerr në pah një sfidë më të madhe: mungesën e një kulture të mirëfilltë të dhurimit vullnetar.
Doktoreshë Anila Dukaj, për Dritare TV ndau të gjitha detajet për të kuptuar më shumë.
Procesi logjistik është kompleks dhe i ndarë me saktësi. Ndërsa Banka e Gjakut në QSUT fokusohet në mbledhjen e gjakut dhe përcaktimin e grupeve të gjakut për pacientët e shtruar, të gjitha njësitë e mbledhura dërgohen në Qendrën Kombëtare të Transfuzionit të Gjakut për testimin e detajuar dhe përpunimin në komponentë të ndryshëm si masë eritrocitare, plazmë dhe trombocite. Ky bashkëpunim i ngushtë, i mbështetur nga një sistem elektronik modern dhe një zinxhir i rreptë transporti të ftohtë, siguron që çdo kërkesë nga pavionet të përmbushet në kohë. Një nga misionet më humane të bankës është mbështetja për pacientët kronikë, si ata me sëmundje hematologjike apo onkologjike.
Për këta pacientë, të cilët kanë nevojë për transfuzione të vazhdueshme, banka përdor stokun e saj strategjik, duke i çliruar familjarët nga presioni i vazhdueshëm për të gjetur dhurues. Kjo strategji, së bashku me koordinimin e vazhdueshëm me bankat e tjera të gjakut për të menaxhuar urgjencat dhe nevojat për grupe të rralla gjaku, si ato me Rh negativ, tregon përkushtimin e sistemit për të mos lënë asnjë pacient pas. Megjithatë, sfidat mbeten, veçanërisht në sigurimin e trombociteve. Për të prodhuar një njësi të vetme trombocitesh, nevojitet gjaku i gjashtë dhuruesve të ndryshëm, të cilët duhet të jenë të të njëjtit grup gjaku dhe të kalojnë me sukses të gjitha testet.
Kjo e bën këtë komponent jetik më të vështirë për t'u siguruar, duke kërkuar një planifikim dhe koordinim të jashtëzakonshëm. Në fund, apeli i stafit mjekësor është i qartë dhe i fuqishëm: transformimi i dhuruesve familjarë në dhurues vullnetarë. Të dhurosh gjak nuk është vetëm një akt humanitar që mund të shpëtojë deri në tre jetë, por edhe një “luks” i të qenit i shëndetshëm. Përtej ndihmës ndaj të tjerëve, çdo dhurues përfiton analiza të plota dhe të sigurta falas, një mundësi për të kontrolluar shëndetin e vet.
Shpresa mbetet që një ditë, dhurimi i gjakut të shihet jo si një detyrim, por si një nder dhe një akt krenarie qytetare./dritare.net
