Një letër nga një grua e moshuar në një shtëpi pleqsh që do t’ju bëjë të qani!
E Hënë 20 Tetor 2025, 20:08
Dritare.net
Unë jam 82 vjeçe dhe jetoj në një dhomë të vogël prej 12 metrash katrorë. Kam katër fëmijë, njëmbëdhjetë nipër e mbesa dhe dy stërnipër. Edhe pse nuk kam më një shtëpi apo gjëra të çmuara, jam mirënjohëse për kujdesin që marr këtu, dikush pastron dhomën time, më përgatit vaktet, kujdeset për shtratin tim dhe vëzhgon shëndetin tim.
Megjithatë, më mungon e qeshura dhe prania e nipërve e mbesave të mia. Nuk i shoh më teksa rriten, nuk ndjej më përqafimet e tyre, as nuk dëgjoj debatet e tyre të vogla. Disa më vizitojnë çdo dy javë, disa çdo disa muaj, e disa nuk vijnë fare. Nuk gatuaj më torta në dimër, as nuk kujdesem për kopshtin tim.
Edhe pse ende i pëlqej hobet e mia dhe leximin, sytë më lodhen shpejt.
Nuk e di sa kohë më ka mbetur, por duhet të mësohem me këtë vetmi. Përpiqem të jem aktive këtu, duke udhëhequr aktivitete grupi dhe duke ndihmuar ata që janë më keq se unë. Së fundmi, lexoja me zë dhe këndoja me një grua të shtrirë në shtratin e dhomës ngjitur, por ajo ndërroi jetë para disa ditësh. Thonë se jetëgjatësia po rritet. Por për çfarë qëllimi, kur kaq shumë prej nesh mbesin vetëm? Gjej ngushëllim duke parë fotografitë e familjes sime dhe duke kujtuar kujtimet që solla nga shtëpia.
Shpresoj që brezat e ardhshëm ta kuptojnë se familjet janë bërë për të qëndruar të bashkuara dhe për të mos harruar të moshuarit e tyre.
Ju lutem, mbajeni këtë letër të fshehtë nga fëmijët e mi.
Me dashuri,
Gjyshja Maria./dritare.net
